คำเทศนา - ลักษณะชีวิตของผู้เชื่อที่เมืองเธสะโลนิกา ตอนที่ 3

บทนำ: ทำไมเราต้องศึกษาแบบอย่างผู้เชื่อที่เธสะโลนิกา?

ผู้เชื่อเมืองนี้เป็นคนที่เปาโลสอนเพียงสามสัปดาห์ ก่อนจะถูกข่มเหงจนต้องหลบหนีออกจากเมืองอย่างรวดเร็ว แต่หลังจาก 1–2 ปี เปาโลได้รับข่าวว่า:

• พวกเขาไม่ทิ้งความเชื่อ
• พวกเขากลายเป็นตัวอย่างของคริสตจักรอื่น
• พวกเขายืนหยัดท่ามกลางแรงกดดัน
• พวกเขาเติบโต แม้ไม่มีใครดูแล

นี่คือสิ่งที่พิสูจน์ว่า:

“คนที่อยากเติบโต แม้ไม่มีใครดูแล เขาก็เติบโตได้”

ในยุคโบราณ ยังไม่มีอินเทอร์เน็ต ไม่มีห้องสมุด ไม่มีทรัพยากรทางการสอนเหมือนทุกวันนี้ แต่พวกเขามี ใจ ที่อยากรู้จักพระเจ้ามากขึ้น และหัวใจที่อยากรู้จักพระเจ้าคือจุดเริ่มต้นของการเติบโตทุกอย่าง

1 เธสะโลนิกา 1:3 — หัวใจของลักษณะชีวิตผู้เชื่อในเมืองเธสะโลนิกา

เปาโลสรุปคุณลักษณะหลักของพวกเขาไว้ 3 ประการว่า:

“ความเชื่อของท่านที่แสดงออกเป็นการกระทำ ความรักที่เต็มใจทำงานหนัก และความเพียรซึ่งเกิดจากความหวังในพระเยซูคริสต์”

สามสิ่งนี้คือ “กระดูกสันหลัง” ของชีวิตคริสเตียน และเป็นรากฐานที่ทำให้ผู้เชื่อกลุ่มนี้โดดเด่นในยุคของพวกเขา เราจะมาดูแต่ละข้ออย่างละเอียด

1) ความเชื่อที่แสดงออกเป็นการกระทำ — ความเชื่อที่ไม่หยุดอยู่เพียงคำพูด

ผู้เชื่อเมืองเธสะโลนิกาไม่ได้มีแต่ “ความเชื่อในใจ” แต่พวกเขามีความเชื่อที่ลงมือทำ เห็นได้จากชีวิตประจำวันของพวกเขา:

• ชีวิตชัดเจนว่าอยู่เพื่อพระเจ้าและข่าวประเสริฐ
• การดำเนินชีวิตสะท้อนพระลักษณะของพระเจ้า
• การกระทำแสดงว่าพวกเขาเป็นของพระเจ้าอย่างแท้จริง

เปาโลกล่าวว่า “ชัดเจนมาก” ว่าคนกลุ่มนี้ไม่ใช่ผู้เชื่อที่เชื่อแบบเงียบ ๆ แต่เป็นความเชื่อที่มองเห็นได้ในทุกวัน

2) ความรักที่เต็มใจทำงานหนัก — รักที่ยอมเหน็ดเหนื่อยเพื่อพระเจ้าและพี่น้อง

ความรักของพวกเขาไม่ใช่เพียงความรู้สึก แต่เป็นความรักที่แสดงผ่านการทำงานหนัก เปาโลเลียนแบบให้เห็นด้วยชีวิตของเขาเองใน 1 เธสะโลนิกา 2:9:

• เขาทำงานกลางวันและกลางคืน
• เขาเหน็ดเหนื่อยเพื่อไม่เป็นภาระของใคร
• เขาใช้ทุกโอกาสในการประกาศข่าวประเสริฐ
• เขาพร้อมเปิดบ้านให้ใครมาคุยเรื่องพระเจ้า

ผู้เชื่อในเมืองนี้ระลึกถึงการเสียสละของเปาโล แม้เปาโลเสี่ยงภัย ถูกกดดัน ถูกทำร้าย แต่เขายังคงรับใช้ และพวกเขาเลือกจะดำเนินตามแบบอย่างเดียวกัน

3) ความเพียรซึ่งเกิดจากความหวังในพระคริสต์ — ฮูปอมาน: ยืนอยู่แม้ถูกกดดัน

คำว่า “ความเพียร” ในภาษากรีกคือ “ฮูปอมาน (Hypomeno)” ซึ่งหมายถึงการ “อยู่ภายใต้” และ “ยังคงอยู่” แม้ท่ามกลางแรงกดดัน

• เผชิญการข่มเหง
• เผชิญการต่อต้าน
• เผชิญสถานการณ์กดดัน
• เผชิญภัยคุกคามต่อชีวิต

แต่พวกเขายัง “ไม่ยอมแพ้” เพราะมีความหวังทำให้ยืนหยัดได้ เช่น ความเชื่อว่าพระเยซูจะกลับมา พระเจ้ามีเวลาของพระองค์ ความยากลำบากสร้างความเข้มแข็งและพระพรใหญ่รออยู่

บทเรียนจากความเพียร — อยู่ภายใต้แต่ไม่ตาย

ภาพของความเพียรเปรียบเหมือนคนที่กำลังจมน้ำ อยู่ภายใต้แรงกดดัน หายใจไม่ออก แต่ยังไม่ตาย ยังไม่ยอมแพ้ และยังรอพระเจ้าช่วยในเวลาของพระองค์—นี่คือหัวใจของความเพียรแบบคริสเตียน

ตัวอย่างบทเรียนเสริม — เหนื่อยให้ถูกที่ ลำบากให้ถูกคน

ผู้เทศนายกตัวอย่างชายคนหนึ่งที่ใช้จมูกดันเมล็ดถั่วขึ้นภูเขาไพค์พีคเพื่อสร้างสถิติโลก เขาลำบาก แต่ไม่มีประโยชน์ต่อชีวิตนิรันดร์ บทเรียนคืออย่าเหนื่อยผิดที่ แต่เหนื่อยเพื่อพระเจ้า ซึ่งไม่สูญเปล่า

ผู้เชื่อเธสะโลนิกา — ผู้ที่อยู่ได้สองโลก

• ถ้ายังอยู่บนโลกนี้ จะทำเพื่อพระเจ้าให้มากที่สุด
• แต่ถ้าตาย ก็จะไปอยู่กับพระเจ้า
• ชีวิตบนโลก = สะสมบำเหน็จ
• ชีวิตหลังความตาย = อยู่กับพระคริสต์

ด้วยความคิดเช่นนี้ จึงไม่แปลกที่พวกเขามีความเพียรสูง และเปาโลชื่นชมในลักษณะชีวิตของพวกเขาอย่างยิ่ง

สรุป 3 ลักษณะชีวิตของผู้เชื่อที่เมืองเธสะโลนิกา

• ความเชื่อที่แสดงออกเป็นการกระทำ — ไม่ใช่แค่ความเชื่อเงียบ ๆ
• ความรักที่เต็มใจทำงานหนัก — รักที่ลงมือทำ
• ความเพียรที่เกิดจากความหวังในพระคริสต์ — ยืนหยัดไม่ยอมแพ้

บทสรุป: ขอให้เราเลียนแบบผู้เชื่อที่เมืองเธสะโลนิกา

เมื่อเราศึกษาชีวิตของผู้เชื่อที่เมืองเธสะโลนิกา เราจะเห็นว่าพระเจ้าไม่ได้ต้องการความพร้อมมากมาย ไม่ได้ต้องการผู้เชื่อที่สมบูรณ์แบบ แต่พระเจ้าต้องการหัวใจที่อยากรู้จักพระองค์ หากเรามีใจแบบนั้น เราก็จะมีความเชื่อที่ลงมือทำ ความรักที่ยอมเหนื่อย และความเพียรที่เกิดจากความหวังในพระคริสต์

“พระเจ้า ขอสร้างความเชื่อ ความรัก และความเพียรแบบผู้เชื่อเธสะโลนิกาในชีวิตของเรา”

คำถามที่พบบ่อย (FAQ)

1) ทำไมผู้เชื่อเมืองเธสะโลนิกาเติบโตได้เร็ว?
เพราะพวกเขามีใจแสวงหาพระเจ้าอย่างจริงจัง แม้ไม่มีใครดูแลก็ไม่หยุดเติบโต

2) ความรักที่ทำงานหนักคืออะไร?
คือความรักที่แสดงออกผ่านการเสียสละ ทำเพื่อคนอื่น เหมือนแบบอย่างของเปาโล

3) “ความเพียร” ในภาษากรีกหมายถึงอะไร?
คือ “ฮูปอมาน” หมายถึงการอยู่ภายใต้แรงกดดันแต่ยังคงยืนอยู่

4) ทำไมความหวังจึงสำคัญกับความเพียร?
เพราะความหวังคือพลังของความเพียร ทำให้เรายืนหยัดได้แม้ไม่เห็นผลทันที

5) ผู้เชื่อควรเหนื่อยเพื่ออะไร?
ควรเหนื่อยและลำบากเพื่อพระเจ้า มากกว่าทุ่มเทให้สิ่งที่ไม่เกิดประโยชน์ต่อชีวิตนิรันดร์